Κι αφού πήρα το miata στα χέρια μου...

...έπρεπε να το τεστάρω..
Είχα πάει απόγευμα Παρασκευής θυμάμαι στα Γλυκά Νερά να το παραλάβω με τον κολλητό μου και το τότε αμάξι του.. Ένα suzuki swift GTi (χρονολογία δεν θυμάμαι) και στα μάτια μου έμοιαζε ταπεινός αντίπαλος.. "χαχα, το χιλιοτρακοσάρι με τα 100 άλογα, τι να μου πει κλπ κλπ".. Με το που βγαίνουμε Μεσογείων στο 24ωρο αρχίζουμε τα πλακώματα.. Τι το ήθελα.. Το swift μοίραζε απλόχερα τις καρότσες.. Όσες φορές κι αν δοκιμάσαμε το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό..

Εδώ βλέπετε τον τσαγιοεισπράκτορα κι απέναντι το swift σε μια πρώτη πρωινή λήψη..

Το επόμενο ακριβώς πρωινό ήταν η μέρα που θα έπαιρνα το αίμα μου πίσω..
Με τον φίλο Δημήτρη (γνωστό ως dimsabas) να με παροτρύνει και να βοηθάει την κατάσταση ήμουν στην καρτόπιστα της Αγίας Μαρίνας (μεγάλη η χάρη της)..

Τουλάχιστον εκεί κάτι έκανα :D

 

Για πρώτη μέρα με καινούριο αμάξι δεν το λες κι άσχημα..

Κι αυτές παρακάτω είναι οι πρώτες φωτογραφίες που το βγάλαμε..
Φοβερό ενθύμιο, μιας που το αμάξι μου δεν μπορεί να γυρίσει πλέον σε αυτή τη μορφή και πολύ εύκολα..

Αυτό το τιμόνι αν και πανάκριβο είναι η ντροπή του αυτοκινήτου μου..
Πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να πάρει πόδι..